Enstitüde, arpa ıslahı çalışmaları, 1930'lu yıllarda yerel popülasyonların ve köy çeşitlerinin toplanması ve bunlardan yapılan seleksiyonlar ile başlamıştır. İlk başlarda üzerinde en fazla durulan konu, kışlık ekilebilir bir arpa çeşidi elde etmek olmuştur. Bu çalışmalar sonucunda Tokak 157/37 çeşidi tescil ettirilmiştir. Geniş adaptasyon kabiliyetine, üstün verim kapasitesine sahip olması ve kışlık fakültatif bir çeşit olması sebebiyle Tokak 157/37 çeşidi çiftçiler tarafından kolayca benimsenmiş ve uzun süre Türk çiftçisine hizmet etmiştir. Projeli dönem öncesinde Tokak 157/37 geçilemez düşüncesiyle Enstitümüz arpa ıslah çalışmalarına 1937-1977 yılları arasında uzun bir süre ara vermiştir. Projeli dönemin başlamasıyla ve melezleme ıslahının kullanılması ile 1977 yılında kapsamlı olarak tekrar arpa ıslah çalışmalarına başlanmıştır. Bu çalışmalar neticesinde Anadolu 86, Obruk 86, Bülbül 89, Tarm 92, Yesevi 93, Orza 96, Çetin–2000, Aydanhanım, Avcı–2002 Ve Zeynelağa, Akar, Özen, Burakbey, Yalın ve Tosunpaşa çeşitleri tescil ettirilmiştir. Çetin–2000 ve Avcı–2002 çeşitleri altı sıralı olup diğerleri iki sıralıdır. Çeşitlerimizden Aydanhanım ve Zeynelağa maltlık özellikte olup diğer çeşitlerimiz ise yemlik özelliktedir. Özen ve Yalın çeşitleri ise Türkiye'de geliştirilip, tescil ettirilen ilk kavuzsuz arpa çeşitleridir.